Jastrzębiec – niegdyś własność min.  Szydłowskich. W historii gminy odegrała dość ważną rolę.  Istniał tu dwór obronny zbudowany przez Marcina Zborowskiego. Erazm Majewski pisał: „… wnoszę, iż musiała stać na zamczysku przed stu kilkudziesięciu laty, lub więcej, murowana budowla, która następnie została zburzona czy rozebrana tak doszczętnie, że ani fundamentów, jeśli były, ani nawet materiału budowlanego nie zostało. Drobne jedynie szczątki, w niewielkiej ilości zostawione na miejscu, świadczą o tym niewątpliwie”. Po śmierci Marcina Zborowskiego, jego syn Piotr dokonał rozbiórki dworu, a na tym miejscu założył staw. Według opisu E. Majewskiego z 1899 roku zabudowa wsi rozłożona była pomiędzy trzema stawami: „Kasztelanem”, „Wojewodą”, „Miecznikiem”. 

XIX wieczny dwór folwarczny zlokalizowany był we wschodniej części wsi, przy grobli, otoczony parkiem.  Podczas II wojny światowej we wsi, a raczej pobliskich lasach,  działały oddziały partyzanckie, co było przyczyną całkowitego jej zniszczenia. Do dziś na obrzeżach Jastrzębca, w lasach odnajduje się groby zarówno żołnierzy jak i cywilów. Po wojnie we wsi znajdował się budynek poczty, działał też Urząd Gminy, który mieścił się w prywatnym domu Państwa Kozłowskich. Do ówczesnej gminy należały wsie Jastrzębiec, Żerniki, Falęcin Stary. Po wojnie pobudowano tu również szkołę, która już nie istnieje.