Kuchary – nazwa wsi zapisywana była jako Cuchari, Chvchari, Kuchari, Kuchary. Była to osada służebna, której mieszkańcy mieli za zadanie przygotowywanie potraw na dworze.  W latach około 1314 właścicielami wsi byli Baliccy Zagórzańscy. Przez kolejne lata właścicielami wsi była rodzina Toporczyków. W kolejnych dziesięcioleciach wieś należała do rodu Hinków – do lat 70 – ych XVII wieku. Po tym okresie wieś zakupił Jerzy Ożarowski herbu Rawicz, a po nim jego syn Piotr (1741r.).

Swoje losy związał z wojskiem. Niestety, w czasie insurekcji kościuszkowskiej, w 1794 roku, za zdradę, do której się przyznał, został powieszony na rynku warszawskim. Z mapy Galicji Zachodniej wynika, że osada szacowana była na 26 domów, 20 mężczyzn, 10 koni. W połowie XIX wieku znajdował się tu dom folwarczny należący do Władysława Wodzickiego i zespół folwarczny należący do Józefy Jawornickiej.