Zaborze – nazwa oznacza gromadę ludzką na podstawie położenia osady, czyli za borem, za lasem.Według D. Kaliny osada powstała prawdopodobnie w końcu XVI wieku. Na wieś Zaborze składają się: dawna osada karczemna Wymysłów położona na drodze do Kargowa, osada Nowa leżąca między Zaborzem, a Wymysłowem i Jakubów (Jakubiec) czyli osada młynarska. W 1690 roku wieś była własnością Antoniego Dembińskiego, towarzysza chorągwi Jakuba Sobieskiego, właściciela części Janiny, Kołaczkowic, Szczytnik.

W 1783 roku wieś należała do wojewodziny wołyńskiej Anny z Sapiechów Sanguszkowej. Miejscowość znajduje się na odnowionym szlaku Małopolskiej drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca, która jest odzwierciedleniem średniowiecznej drogi do Santiago de Compostella. Z opowiadań najstarszych mieszkańców wsi, dowiadujemy się, że przez las łączący Jastrzębiec z Zaborzem prowadził trakt królewski do Kargowa ze Stopnicy. Wieś należy do parafii Janina. Na początku XIX wieku wieś posiadał Marcin Badeni herbu Bończa, a po jego śmierci w 1824, spadek otrzymał  jego syn Sebastian hrabia Badeni, który posiadał tam wówczas karczmę z drewna, młyn wodny z drewna, kuźnię. W roku 1883 wieś liczyła 117 osadników na 155 morgach.

Źródło: D. Kalina, M. Mirowski „Miasto i gmina Stopnica. Dzieje i zabytki”