Klępie Dolne

Klępie Dolne – nazwa wsi zapisywana była jako Klyampycze, Klempicze Dolne, Kłępie (XVIw.), Małe Klępie (1804). Wywodzi się od słowa „klępa” czyli łosza, w gwarze myśliwskiej oznaczające samicę łosia. Określenie „dolne” odnosi się do terenu, bo wieś leży na terenie nieco niższym względem Klępia Górnego. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z dokumentu królewskiego, z roku 1421, w którego dowiadujemy się, że Pawłowi z Bogumiłowic nadaje się 500 grzywien, oraz dokumentu wydanego przez biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca, w którym czytamy o reorganizacji miejscowej prepozytury. Z opisów Jana Długosza (1470 – 1480) dowiadujemy się, że wieś należała do parafii Stopnica.

W spisie podatkowym z roku 1579 czytamy, że było tu 14 kolonistów, każdy osiadły na łanie i niewielka własność należąca do Barbary Czelińskiej obejmująca pół łana i zagrodę. W latach 1660 – 1664 wieś Klępice Dolne zamieszkiwało 5 kmieci, ale już w roku 1804 było tu 24 domy, 20 mężczyzn i 2 konie. W roku 1846 we wsi była karczma i zabudowania dworskie, a właścicielem był Ludwik Bohlen. Karczma znajdowała się w miejscu nazwanym „Folwark Szlachecki Dolne Klępie”, w tej chwili „Dworek”, nazywano ją Piekło. W 1915 roku, w miejscu zwanym Dworek stał prawdopodobnie wiatrak, ale został rozparcelowany w XIX wieku.

Źródło: D. Kalina, M. Mirowski „Miasto i gmina Stopnica. Dzieje i zabytki”

Imprezy