Wolica – nazwa jej zapisywana była jako Początek (1362r.), Wolica (1498r.). Pierwsza forma związana jest ze źródłami miejskimi, które dają początek niewielkiej rzeczce, płynącej równolegle do Stopniczanki, która w efekcie wpływa do tej rzeki. Druga forma nazwy związana jest z faktem, że jej mieszkańcy zwolnieni byli z podatków na okres zagospodarowania się. Nazwa Początek jest wzmiankowana w dokumencie króla Kazimierza Wielkiego z 1362 roku, w którym występuje obok wsi Szklanów i miasta Stopnica. Nazwa Wolica pojawia się w roku 1498, w dokumencie króla Jana Olbrachta. Jest to zapis Jana Ostroróga dla swej żony Doroty tenuty (dzierżawy) królewskiej obejmującej miasto Stobnycza i wsie Klapycze, Byaloborze, Sklanow, Kargow, Kargowska Volya, Kanthy Volya, Volycza.

Po roku 1527  Wolica była częścią  majątku Zborowskich, było tu wtedy 8 kmieci na półłankach i 2 zagrody. Wieś została mocno zniszczona podczas potopu szwedzkiego w 1655 roku. Na terenie Wolicy w XV wieku, w okolicach Góry Szubienicznej, znajdowały się spore pokłady miękkiego wapienia, z którego wzniesiono większość budynków w okolicy. Na ziemi Wolickiej stał również zamek. Sytuacja osadnicza zmieniła się w XVII wieku, kiedy z terenów zamkowych wydzielono grunty dla klasztoru reformatów. W ten sposób wyłoniły się grunty zwane Podzamczem. Pierwsza wzmianka o Podzamczu pochodzi z 1752 roku, był tu dwór folwarczny, piekarnia, kurnik, obora, stajnia, chlew, stodoła, spichlerz, wozownia, browar, słodownia, młyn. Temu terenowi podlegał teren folwarku Wolickiego, który włączono do Podzamcza. W roku 1811 Podzamcze z gruntami Wolica posiadał Jan Nepomucen Rupniewski. Jego majątek oprócz ziemi stanowiły: dom mieszkalny z drewna, piwnica obok budynku, drugi dom mieszkalny z drewna, stajnia, stodoły szt. 3, spichlerz, szopa, piec wapienny murowany, browar gorzałczany z drewna, browar piwny zniszczony, młyn zamkowy, młyn Skoczylas, austeria zajezdna z izbami gościnnymi i szynkowymi. Folwark Podzamcze przetrwał do reformy rolnej w roku 1944, potem go całkowicie rozparcelowano. Obecna wieś leży na dawnym miejscu.